1. |
Τουρνέ
03:50
|
|
||
|
Περνάω πόλεις, περνάω και χωριά,
ποιος θα ωφεληθεί ;
Και μου μιλάν λες και ήμουν φίλος του από καιρό,
ποιος θα ωφεληθεί απ’ όλο αυτό ;
Στέλνουν αυτοκίνητα να σέρνουνε ξοπίσω τα κομμάτια μου.
Οι κόρες τους μου δίνουν το κορμί τους και οι γονείς τους τα λεφτά.
Οι στίχοι λιώνουνε στο στόμα μου και φτύνω φλέματα ασθενικά,
τι θ’ ακουστεί ;
Μου λένε ‘’Ήρθες ως εδώ ,θα κολυμπήσεις!’’, κολυμπώ,
τι θα ακουστεί απ’ όλο αυτό ;
Και πίνω άλλη μια γουλιά, χορεύουν από κάτω με κυκλώνουνε.
Τους δίνω κι άλλο κρέας απ’ το σώμα μου το τρώνε σα σκυλιά.
Ο ήχος απ’ τα τύμπανα καλύπτει τη στερνή μου πιστολιά.
|
||||
2. |
Καντάδα
04:45
|
|
||
|
Όταν μου είπαν πως υπάρχω
γέλασα κι ακόμα γελώ
και τους είπα ‘’θα ξανάρθω
ν’ αποδείξω το αντίθετο’’
Είδα στρατιώτες να βιάζουν την ειρήνη,
γείτονες να με ξεσκίζουνε μα εγώ ευγνωμοσύνη,
είδα να γίνεται κομμάτια
η πρώτη που έγραψα καντάδα.
Είδα λευκά τα περιστέρια να φεύγουν απ’ τον τόπο μου
κι εγώ στρατιώτης δίχως χέρια να μ’ ανταμείβουν για τον κόπο μου,
να αγοράζω με τα βρώμικα λεφτά μου
μπιχλιμπίδια και ανεξίτηλα κραγιόν
μέσα μου κρύβεται η ρουφιανιά χιλιάδων
ετοιμοπόλεμων και έμπειρων στατιών.
Ερχόμαστε ειρηνικά.
Ερχόμαστε ειρηνικά με φιλικούς σκοπούς
και με κονκάρδες φορεμένες στα βυζιά μας.
Σας ξεδιψάσαμε με του κορμιού μας τους χυμούς
κι έτσι θα ζουν ξεφτιλισμένα μετά από μας
και τα παιδιά μας.
Όταν μου είπαν πως υπάρχω,
είπα ‘’Το ξέρω αφεντικό’’
είπα ‘’Συγγνώμη ποτέ δε θα ξανάρθω
να σας απασχολήσω με αυτό’’.
|
||||
3. |
Όχλος
03:31
|
|
||
4. |
Νέα Γένια
02:22
|
|
||
|
Στα λημέρια των άλλων συχνάζω και ΄γω
ξενυχτώ με ποτά και ουσίες,
στο βωμό της νεότητας
θυσιάζω ιδέες κι αξίες. Ναι!
Στης γενίκευσης την αγκαλιά
αιτιολογώ τα φρονήματα μου,
ηθικολόγοι και άλλα φρικιά
θα σοκαριστούν με τα καμώματά μου.
Θα βγούμε στο δρόμο
ο αγώνας ξεκινά.
Νωθροί μου οι φίλοι , νωθρά είδωλα
στη κολυμβήθρα του αγώνα από μικροί βαφτισμένοι
κρατάνε πανό περήφανα που γράφουνε
‘’Εμπρός της Γης οι κολασμένοι’’.
Και πάλι το δέρμα μου απόψε κυλά/
ποτάμι κυλά προς τη Δύση.
Δεν θα μ’ αγγίξουν με πάθος ξανά
λεν έχω αδύναμη και σπάνια στύση.
Δεν ξανανιώνω με τίποτα πια!
Προσπάθησα με χάπια κι ενέσεις.
Έλα μαζί μου που είσαι γριά
και γι άλλους λόγους δεν θα μπορέσεις.
Μέχρι τον καθρέφτη να κοιταχτώ.
Κοιτάω στο καθρέφτη πρόσωπο-βυζιά,
ρυτίδες σημάδια της πρώην μου νιότης
και σπάω τον καθρέφτη εφτά χρόνια γρουσουζιά
τι να μου κάνουνε εμένα;
|
||||
5. |
Παραβολή
01:52
|
|
||
|
Πετάει τ’ αστέρια ψηλά
και τα σύννεφα στέλνει
κι έτσι να ο ουρανός
του Πατέρα ο Γιος.
Κι όταν αλλάζει ο καιρός,
τότε ο Γιος ξέρει πως δυναμώνει.
Με σπαθιά αστραφτερά
του Πατρός χάρισμα
τον σκοτώνει.
Η Κόρη τον Μάρτη ανθεί
κι ο Πατέρας έρμαιο περιμένει
κάποια συναλλαγή
με κραυγές να εξαγοράσει τη Γη.
Ο αδερφός της της δίνει τροφή
κι ο Πατέρας για έλεος ελπίζει
και με δάκρυα καυτά
ξάφνου ήρθαν κι αυτά
μ’ άθελα του κι αυτός την ποτίζει.
|
||||
6. |
Δέρμα
02:35
|
|
||
|
Μες στο σώμα μου αλλάζουνε,
αλλάζουνε το δέρμα τους ερπετά.
Αλλάζουνε και φεύγουνε μετά.
Μη φοβάστε
η οργή μου είναι μόνο
απ’ αυτά τ’ απομεινάρια.
Μες στο σώμα μου αλλάζουνε,
αλλάζουνε και φεύγουμε μετά.
Αλλάζετε και φεύγετε μετα.
Μη φοβάστε
η οργή μου είναι μόνο
απ’ τα δικά σας
απομεινάρια.
|
||||
7. |
Εξ'αίματος
03:44
|
|
||
|
Τ’ αξιοθέατα κλειστά για τους τουρίστες,
η δίκη μου θα γίνει κεκλεισμένων των θυρών.
Ψοφάν με τα γαρύφαλλα στα μάτια τους στις πίστες,
έχοντας πιει με μια γουλιά στα βιαστικά
το γλυκόπικρο της νιότης μου χυμό.
Θέλω φύλακα να τραγουδάς το τραγουδάκι που έλεγα μικρός πριν κοιμηθώ.
Αλλάξανε οι νότες,
σκληρύνανε οι στίχοι,
δεν είναι πια τ’ ωραίο που θυμόμουν παραμύθι.
Θα μείνω μια για πάντα με τα μάτια ανοιχτά.
Ήρθαν λοιπόν οι συγγενείς για τουρισμό,
έφεραν μέλι έφεραν δώρα απ’ το χωρίο.
Πήραν τα εισιτήρια, κάθισαν πλάι στη σκηνή
και το ‘πε ο φύλακας γελώντας:
Είχαν πιει.
Η παράσταση θα γίνει τηρώντας με ακρίβεια τις προσκλήσεις!
Δεν θα μπαίνει το μπουλούκι σα βροχή απ’ τη σκεπή.
Όχι φίλε μου, όχι δε φταίνε αυτοί.
Αν δε φταίνε αυτοί ποιος φταίει τότε κύριε διοικητή;
Θέλω εδώ μπροστά μου να τους βάλεις να σταθούνε προσοχή.
Όπως θα έβαζες να σταθεί ο βιαστής, ο δολοφόνος.
Έτσι διοικητή για μια στιγμή
θα έλαμπε ο υπερούσιος σας
γαμημένος Νόμος.
|
||||
8. |
Νόμισμα
05:46
|
|
||
|
Κάποτε ήμουν θεός
θόρυβος και σιγή,
μέχρι που έφτασα στο τέλος
και νόμιζα πως ήμουν στην αρχή.
Με βλέπουν φίλοι, συγγενείς
δε με ρωτά κανένας :
Πως χώραγα στο σώμα μου
εγώ κι άλλος ένας;.
Τώρα γυρνώ στις αγορές
δεν κάνω ούτε ένα θαύμα.
Νιώθω πως είμαι άνθρωπος
πως έχω αυτό το τραύμα.
Με βλέπουν φίλοι, συγγενείς
και μου το λεν στο αστείο
‘’Πως γίνεται μία ψυχή
να διαιρεθεί σε δύο ; ‘’.
Με βλέπουν φίλοι, συγγενείς
δεν με ρωτά ούτε ένας
‘’Πως συνεχίζεις να επιζείς
χωρίς να ‘σαι κανένας; ‘’.
|
||||
9. |
|
|||
|
Μια μέρα πήρα την ομορφιά στα γόνατα μου
και την βρήκα θλιβερή
και την έφτυσα.
|
||||
10. |
Νανούρισμα
03:58
|
|
||
|
Κοιμήσου
|
||||
If you like Στάθης Ντόβας, you may also like:
Sorry I'm So Sensitive
by Bea Stewart
The second EP from Northern Irish singer-songwriter Bea Stewart runs from gentle folk to pillowy pop ballads, all perfectly executed.
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 26, 2024
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 19, 2024
go to album
Six and Forty-Six
by Riccardo La Foresta & James Ginzburg
Percussionist and sound artist Riccardo La Foresta joins musician and producer James Ginzburg for a fluid collaborative experiment.
go to album
The Room
by Fabiano do Nascimento & Sam Gendel
featured on Bandcamp Radio Jan 9, 2024
go to album
Stirring Americana set to acoustic arrangements and topped by the legendary Alice Gerrard’s lovely, world-wise voice.
go to album
Michelle Stodart’s folk music captures hope in melancholy, addressing the transformational aspects of the most challenging times.
go to album
